Fietsen voor Prinses Máxima Foundation

Afgelopen november was het alweer tien jaar geleden dat ‘ons mam’ overleed aan de gevolgen van kanker. Tijdens het ziekteproces heeft ze de deskundigheid, betrokkenheid en liefde van de vele artsen en hulpverleners als grote steun ervaren. Tijdens de uitvaart stonden destijds collectebussen, ten bate van KiKa en KWF. Eén van haar laatste wensen was dan ook: ‘Geen bloemen, maar het goede doel’.

In 2014, amper twee jaar na het overlijden, zijn wij met onze vriendengroep gaan fietsen in Zuid-Limburg. De vriendengroep had een sponsoractie opgezet en nadat onder meer Nina en ikzelf moe en voldaan de finish op de Cauberg bereikten, kregen wij die avond een cheque uitgereikt met een prachtig bedrag bestemd voor KWF. Een emotioneel moment in een fantastisch weekend waar ik heel graag aan terugdenk!

Inmiddels ben ik onder anderen twee verhuizingen, twee banen en drie kinderen verder. Het gemis van ons mam blijft aanwezig, zeker bij de hierbij genoemde mijlpalen. Daarnaast heb ik de afgelopen jaren -en wie niet- in mijn familie, vriendenkring en ook op de werkvloer te maken gehad met mensen die een verschrikkelijke diagnose kregen, met het overlijden tot gevolg.

Nu ben ik in de gelukkige, dankbare omstandigheden dat ik gezond ben en drie gezonde kinderen heb (ik klop het onmiddellijk af). Dit, en het feit dat het dus alweer tien jaar geleden was dat ons mam overleed, maken dat ik weer “iets” wil doen voor het goede doel, om wensen en herinneringen levendig te houden. Maar wat dan? En hoe dan?

Enkele weken geleden heb ik de knoop doorgehakt. Ik fiets veel en graag en ga hierin mijn grenzen proberen te verleggen. Toen ik afgelopen juni met mijn fiets achtereenvolgens de Stelvio en de Gavia in Noord-Italië beklom -beiden met meer dan 2.000 hoogtemeters, en tijdens zo'n tocht schiet er van alles door je heen- begon al het eerste idee voor het fietsen voor een goed doel. Onlangs stuitte ik op de ‘Tour des Alpes’: een fietsevenement, van 11 tot 16 juni a.s. (zaterdag 10 juni is de vertrekdag; de 17e is de terugreis), waarbij in vijf dagen tijd tien flinke Alpencolls bedwongen gaan worden. Dit gaat 'm worden! De ‘tien jaar’ komen dus symbolisch terug in deze tien beklimmingen. Het zal weer afzien worden en tegelijkertijd hopelijk ook genieten. Ik ben in ieder geval erg blij en dankbaar dat Nina mij dit van harte gunt!

Natuurlijk heb ik nagedacht over een passend goed doel. Ik heb gekozen voor de Prinses Máxima Foundation. Het Prinses Máxima Centrum behandeld ieder kind met kanker in Nederland. Kinderen die dromen van een toekomst en hier recht op hebben. De Foundation draagt bij aan alle essentiële, extra voorzieningen voor kind en gezin in het Máxima Centrum, die niet door de zorgverzekeraar worden vergoed, en aan noodzakelijk onderzoek om ervoor te zorgen dat onze kinderen kunnen blijven dromen. De Prinses Máxima Foundation heeft als missie: Om onze kinderen te laten dromen zijn we afhankelijk van donaties. Want hoe meer financiële steun het Máxima ontvangt, hoe meer nieuwe perspectieven op genezing onze zorgprofessionals en onderzoekers samen kunnen ontwikkelen. Elk jaar krijgen zo’n 600 kinderen in Nederland kanker. 75% van deze kinderen geneest, 25% overlijdt. Dat zijn jaarlijks 150 kinderen teveel. Ik wil helpen dit aantal te verlagen. En hopelijk helpen jullie mij en daarmee de Prinses Máxima Foundation. Elke donatie voor deze stichting is meer dan welkom!